Volgens de nieuwe wet bedraagt de duur van de partneralimentatieplicht de helft van het aantal huwelijkse jaren, met een maximum van vijf jaar. Voorbeeld: wie 4 jaar getrouwd is, betaalt maximaal 2 jaar partneralimentatie.

Er zijn een aantal uitzonderingen, met name voor mensen van wie verwacht wordt dat zij minder kansen hebben om na de echtscheiding op korte termijn in het eigen levensonderhoud te kunnen voorzien. Deze uitzonderingen zijn in het kort:

• mensen die vóór 1 januari 1970 zijn geboren en langer dan 15 jaar zijn getrouwd, hebben recht op 10 jaar alimentatie;
• bij echtparen met kinderen onder de 12 jaar heeft de ex-partner recht op partneralimentatie totdat het jongste kind de 12-jarige leeftijd heeft bereikt, derhalve maximaal 12 jaar;
• na een huwelijk van minimaal 15 jaar, waarbij de alimentatiegerechtigde de AOW-leeftijd binnen 10 jaar na de scheiding bereikt, bestaat recht op partneralimentatie tot het moment dat AOW wordt ontvangen, met een maximum van 10 jaar.
• het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd door de alimentatieplichtige leidt niet meer automatisch tot het vervallen van de alimentatieverplichting;
• alimentatiegerechtigden boven de 50 die langer dan 15 jaar getrouwd waren, krijgen 10 jaar partneralimentatie. Deze uitzondering vervalt 7 jaar na inwerkingtreding van de nieuwe wet.

Naast bovenstaande uitzonderingen blijft het mogelijk voor de rechter om in schrijnende gevallen een langere termijn toe te wijzen.

De wet, die alleen over partneralimentatie gaat en dus niet over kinderalimentatie, heeft geen terugwerkende kracht en geldt dus alleen voor echtscheidingen na de inwerkingtreding van de wet. Het is in uw situatie wellicht wel mogelijk om te anticiperen op de nieuwe wet.

Belt u voor advies of vragen gerust naar ons kantoor via 0343-5977995 of stuur een e-mail naar info@wielinga-advocatuur.nl.