Ontslaggrond bepaalt de ontslagroute

Per 1 juli 2015 is het de bedoeling – het gaat op dit moment nog steeds om een wetsvoorstel – dat de ontslaggrond de ontslagroute bepaalt. Wanneer het ontslag van een werknemer is gelegen in een bedrijfseconomische noodzaak of in langdurige arbeidsongeschiktheid, zal de werkgever zich tot het UWV moeten wenden. Is er sprake van een ’persoonlijke’ reden voor ontslag, zoals disfunctioneren of een verstoorde arbeidsrelatie, dan kan de werkgever enkel ontbinding van de arbeidsovereenkomst aan de kantonrechter verzoeken.

Keuzemogelijkheid nog gewenst?

Omdat de werkgever niet langer de keuze heeft tussen het UWV en de kantonrechter, zal worden getracht de verschillen tussen de UWV-procedure en de kantonrechters-procedure zoveel als mogelijk weg te nemen. Zo zal onder het nieuwe ontslagrecht niet enkel bij een opzegging na verkrijging van een UWV ontslagvergunning de opzegtermijn in acht moeten worden genomen, maar dient ook de kantonrechter bij een ontbinding in beginsel rekening te houden met de opzegtermijn.

Daarnaast zal de werkgever zowel ingeval van een opzegging als in geval van een ontbinding dezelfde transitievergoeding verschuldigd zijn, zodat ook voor wat betreft de (directe) kosten van het ontslag geen onderscheid meer wordt gemaakt.

Kortom

Onder het nieuwe ontslagrecht heeft de werkgever niet langer een keuze voor het UWV of de kantonrechter. Hoewel dit veel werkgevers nu wellicht teleurstellend in de oren zal klinken, zal uit de praktijk moeten blijken of dit ook terecht is. De wetgever heeft immers getracht de beide procedures op een aantal fronten zoveel als mogelijk gelijk te trekken.

Erwin van Os - Advocatuur

T 0343-591 666

M 06-10 50 50 57 

E info@erwinvanos-advocatuur.nl